De zeereis richting Kreta

Welkom bij mijn tweede verhaal,

De vaart gaat snel, we zijn er al bijna, daar ben in mega blij mee want het is nogal saai, niemand zegt wat tegen mij, de obers mogen niet tegen ons praten, ons alleen maar bedienen. Nu ik dit schrijf zie ik Kreta al, we komen nu echt dichtbij. Morgen komen we eindelijk aan! Maar ik ben volgens mij de enige die blij is, iedereen is droevig, waarom weet ik eigenlijk ook niet. Misschien omdat ze denken dat hen niet kan redden. Maar dat gaat me echt wel lukken! Ik zie een meisje verdrietig kijken en ga erop af en stel haar gerust.
Ik heb namelijk al meerdere bijna onmogelijke reizen overwonnen, zoals die reis richting Athene met veel obstakels. Ik moet weer stoppen met schrijven want de ober komt ons wat lekkers langsbrengen!
Tot de volgende keer!